Om de retrospectieve studie concreter te maken,stel ik jullie een heel praktische methode voor. Want als je de kwaliteit van een toestand of situatie naar waarde wilt schatten, wordt daarvoor doorgaans een bepaalde maatstaf gebruikt, die een soort van toetssteen of criterium wordt om na te gaan of iets plus of minus, toereikend of ontoereikend is. Gaat het echt in de juiste richting of schiet het tekort in kracht, energie, vitaliteit? Het is altijd met verwijzing naar een vooropgezette standaard dat iets wordt beoordeeld. Blijft iets onder de standaard dan betekent het dat het niet goed is of dat het ernstig misloopt. Er moet dan iets worden gedaan om de dingen recht te zetten. Alles boven de maatstaf betekent dat het goed is: houd het zo of maak het nog beter.

Wat is nu die maatstaf? Met welke toetssteen kunnen we de waarde van ons leven beoordelen, vooral de kwaliteit van ons spiritueel leven en meer bepaald van ons ethisch leven en de mate van gezond verstand in ons leven op het uiterlijke, fysieke vlak?

Telkens weer herhaal ik het dat de geliefde en aanbeden Goeroedev Swami Sivanandaji niets onbesproken liet. Hij gaf ons alles. En we beschikken dan ook over een maatstaf. Je kunt je leven gedurende de voorbije elf maanden bestuderen met zijn "Twintig belangrijke spirituele Instructies" (zie achteraan) als toetssteen. Stel jezelf de vraag: "Wanneer stond ik op in de voorbije maanden? Op welke manier ontwaakte ik en begon ik de dag? Wat was de eerste gedachte die ik koesterde in mijn geest? Was het de Naam van God? Dacht ik aan Hem?"

Overloop op die wijze de afgelopen maanden met verwijzing naar de "Twintig belangrijke spirituele Instructies". Hoe is het je vergaan in verband met instructie nummer 2? En nummer 3? Wat deed je van 1 tot 31 januari? Als je geen dagboek bijhield, kun je je dan nog herinneren wat je deed? "Natuurlijk stond ik niet vroeg op op 1 januari. Waarom niet? Het werd erg laat op oudejaarsavond, het nieuwe jaar werd gevierd. Zo had ik een verontschuldiging om Goeroedevs onderricht opzij te schuiven en op te staan om 6u, 6u30, wie weet. Ik ga gewoonlijk naar bed om 10u30en nu werd het 1u." Is het dat wat je zei?

En was je redelijk tegenover je lichaam? Heb je de regels van de gezondheid in acht genomen? At je met mate? Vermeed je de verkeerde soorten voedsel, die niet met je gestel overeenstemmen? Heb je positieve en constructieve inspanningen gedaan om je gezondheid op te bouwen? Was je regelmatig in je dagelijkse oefening? Heb je elke dag zonder mankeren geprobeerd je Aasanas en Praanaayaama te doen? Heb je elke dag vijf tot tien minuten Soerya Namaskaar beoefend? Heb je deze actieve, bewuste inspanningen volgehouden op een ononderbroken en bewonderenswaardige manier, een zoeker of saadhak waardig? Een waarmerk van de spirituele zoeker is immers volharding. Volharding, doorzettingsvermogen, nooit een nederlaag aanvaarden, nooit meteen "neen" genoegen nemen. Ja, het is mogelijk. Indien niet nu, met meer inspanning. Deze Abhyaasa of inspanning, met volharding en doorzettingsvermogen, zonder te verslappen, maar het tempo verhogend, is het waarmerk van een abhyaasi, een Yogi, een saadhak.

Paste je deze volharding ook toe op het gebied van gezondheid? Want een goede gezondheid mag niet worden afgedaan als een onbeduidend, waardeloos doel. Een goede gezondheid is immers de fundering van onze prestaties en succes in de verscheidene domeinen van het leven waar we inspanningen moeten leveren met het lichaam. Bovendien zijn het lichaam en de geest wederzijds verbonden en wordt de geest, zowel positief als negatief, beïnvloed door de toestand van het lichaam. Was je oprecht en regelmatig in je inspanningen om al deze punten te overwegen?

Op die manier zijn de "Twintig belangrijke spirituele Instructies", als je ze een na een doorneemt, een heel praktische en uiterst geschikte maatstaf om de kwaliteit van je leven en daden te beoordelen.

Een andere onfeilbare, allerprachtigste toetssteen is Goeroedevs "Universeel Gebed" (zie achteraan), waarin hij zijn grote idealen met ons deelt. Met zijn "Universeel Gebed" geeft Goeroedev ons de blauwdruk van een ideaal leven. Het bevat de essentie van de leringen van alle grote religies van de wereld, van alle Schriften, van alle heiligen en wijzen. Goeroedev legde zijn hart in dit gebed en hield er ons een schitterend, stralend, nobel, subliem ideaal mee voor.

Een derde toetssteen is Goeroedevs eigen persoonlijkheid. Je kunt meer te weten komen over dit onderwerp in de publicaties van Yoga Vedanta Aalst "Dit is Swamiji" (zie publicaties) en "'Onthoud. Vergeet.' Portret van een Yogi" (zie deze web-site: Boeken on line). Ze bevatten tal van gegevens over Goeroedevs opvattingen over het spirituele leven, Saadhanaa (spirituele oefening), saadhaks (zoekers) en hun levenswijze. De laatste maar niet de minste toetssteen is de opinie die je hebt over jezelf. Wat de wereld over je denkt of wat men bij speciale gelegenheden van je zegt, is niet zo belangrijk. Men zegt zoveel. Vanuit de verte ziet een berg er verrukkelijk en prachtig uit: Doeratha parvato rangah. Maar als je hem, misleid door dat betoverende uitzicht, begint te beklimmen, stel je vast dat het van dichtbij allemaal niet zo prachtig is als het wel leek. Het is een slopende en steile klim, over gevaarlijke paden en scherpe rotsen, terwijl je wordt geplaagd door muggen en andere giftige insecten en misschien voorbij stinkende karkassen van gedode dieren komt. Je ontdekt en ervaart dus heel wat dingen, die niet te zien waren toen je je op weg begaf naar een schijnbaar aantrekkelijke plek. Hetzelfde geldt voor mensen. Van veraf kan iemand er prachtig uitzien en in je ogen de ideale door God geschapen persoon zijn. Maar als je dichtbij hem komt en met hem begint te leven en zijn dagelijks leven begint te onderzoeken, ontdek je heel wat dingen die van op afstand niet te zien waren. Zelfs dan kan een mens heel slim zijn en heel wat dingen verbergen. Ook als hij niets opzettelijk verbergt, blijven bepaalde dingen toch verborgen, dingen die men nooit aan een ander openbaart. Deze innerlijke aspecten zijn enkel gekend door de God in hem en door hemzelf.

Lofbetuigingen zijn niet zo belangrijk. Je vriend kan je een schouderklop geven op het speelveld of in de club en zeggen datje een prachtkerel bent. Als je mensen helpt op het speelveld bij voorbeeld zeggen ze wonderbare dingen over jou. Maar het is niet watje uitvoert op het speelveld, op kantoor of in verenigingen dat telt. Het is als je alleen bent, als je voor een spiegel staat en niemand je ziet, dat je jezelf echt kunt beoordelen. Kun je de persoon in de spiegel in de ogen kijken? En kun je jezelf eervol vrijspreken? Kun je je een blanco strafblad geven en zeggen: "Je bent okay,je bent in orde"? Als je de persoon in de spiegel in de ogen kunt kijken en in zijn of haar opinie goede cijfers krijgt, welnu , daar is het dat je staat. Dat is het wat je bent. Dat is je waarheid.

Maar we doen dat zelden. Nochtans is het van wezenlijk belang voor je vooruitgang en verheffing. Welke opinie heb je over jezelf? Welke opinie had je op 1 januari van vorig jaar? En welke opinie heb je nu? Dit is misschien de laatste toetssteen als je heel onpartijdig, openhartig en heel oprecht kunt zijn in het beoordelen van je leven en je daden als zoeker, als een intelligent, rationeel individu in de menselijke samenleving dat moet omgaan met andere individuen op een ethische, rechtvaardige en hoffelijke wijze.